Afgelopen zaterdag was het grote moment daar: ein-de-lijk mocht er weer in competitieverband gevoetbald worden! Voor Leerdam Sport 3 stond een heuse degradatie-kraker op het programma, tenminste, als degradatie ook daadwerkelijk mogelijk was geweest. Desalniettemin kwam de hekkensluiter op bezoek, in de vorm van het vierde elftal van Ameide.
 
Toen iedereen eenmaal aanwezig was op het sportpark, werd al snel duidelijk dat de wind nog wel eens een doorslaggevende factor kon worden in deze wedstrijd. Het waaide weliswaar niet zo hard als tijdens storm Corrie, die maandag over Nederland heen raasde, maar het waaide hard genoeg om het voetbal erg moeilijk te maken voor de ploeg die de wind tegen had.
 
Vooraf werd onderling druk gespeculeerd wat nou de beste optie was: wilden we de eerste helft de wind mee hebben en er daarna in de tweede helft conditioneel overheen lopen, of wilden we juist in de eerste helft de tegenwind hebben, waarna we in de tweede helft lekker konden gaan schieten? Nadat er geen duidelijke consensus was bereikt, maakte Ameide de keuze gelukkig voor ons. In de eerste helft zouden we met de wind in de rug gaan spelen. Het was dus aan ons om de voorsprong in de eerste helft zo groot mogelijk te maken, aangezien we het de tweede helft zwaar zouden krijgen.
 
Het zou misschien een kwestie van onderschatting kunnen zijn geweest, misschien was het gemakzucht, in ieder geval bleek Ameide een betere ploeg te hebben dan we vooraf stiekem gedacht hadden. Dit uitte zich met name in het feit dat wij de meewind, toch geen nadelig gegeven, niet echt wisten te benutten. Wel kwamen we op voorsprong: halverwege de eerste helft dribbelde Milan, gastspeler van het vierde, van achteruit in en hij wist na een goede actie zelf de bal in het net te werken. 1-0! Tot aan de rust kon deze voorsprong echter niet uitgebreid worden, waardoor het nog billenknijpen zou worden in de tweede helft.
 
Zoals gezegd hadden we nu dus wind mee. Ameide deed hierbij precies hetgeen wij in de eerste helft (te) weinig deden: schieten! Door de wind kon de bal nog wel eens een onvoorspelbare richting op gaan, waardoor het bij vlagen (snapt u hem) erg lastig kon zijn om deze te verdedigen. Ameide zette hoog druk en dit resulteerde erin dat we niet echt aan voetballen toe zijn gekomen in de tweede helft. De gasten scoorden overigens drie keer op vrijwel identieke manier. In die zin tenminste, dat het allemaal ballen waren die door de wind werden meegedragen en ietwat gelukkig achter Justin belandden. Gelukkig of niet, dit soort goals tellen ook en zodoende eindigde deze wedstrijd in 1-3.
 
Voor Leerdam Sport 3 betekent dit dat we voorlopig op de één-na-laatste plaats staan, met de zeer lastige uitwedstrijd naar VVAC voor de boeg. De vorige keer wisten we maar net te voorkomen dat de Ottolandse formatie de dubbele cijfers bereikte, dus het vooruitzicht is niet bepaald rooskleurig. Aan ons de taak om de stijgende lijn, die voor de corona-stop was ingezet, zo snel mogelijk weer op te pakken. We geloven er heilig in dat de potentie er echt wel is, nu nog zorgen dat die er ook uit komt. In de tussentijd willen we graag benadrukken hoe fijn het is dat de kantine in ieder geval weer open is, want winst of verlies, het bier zal rijkelijk vloeien!