Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd tegen Hardinxveld op het programma. De wekkers werden heel vroeg gezet, aangezien er al om elf uur verzameld diende te worden. Half één aftrappen blijkt toch aan de vroege kant voor de meesten van ons. Vandaag werden we versterkt met een delegatie van de familie Nieuwboer, waarbij de gehele delegatie nogal moeite bleek te hebben met dit vroege tijdstip: alle drie (vier als we Dani even voor het gemak aan de delegatie toevoegen) kwamen 'modieus' te laat.

Afijn. Eenmaal compleet vertrokken we naar Hardinxveld. Tegenwoordig zijn we het bijna gewend om niet te winnen, hetgeen al bleek uit het feit dat Sandro "even geen zin had" om de gebruikelijke box mee te nemen, Xander besloot dat het niet nodig was ons te komen supporten (à la Valentijn Driessen bij Real Madrid - Ajax) en we met frisse tegenzin in de auto stapten.

Toen we in Hardinxveld aankwamen, bleek dat we halverwege de A15 moesten voetballen. Tussen ons veld en de snelweg lag zo'n 25 meter en een hoge wand. Het beloofde een schitterend decor te worden, voor wat een enerverende wedstrijd werd.

Leerdam Sport 3 begon goed aan de wedstrijd, er werd goed gecombineerd en de positiewisselingen - waar vaak op wordt gehamerd door onze coach Desmond - werden goed uitgevoerd. Ongekend goed speelden we. Halverwege de eerste helft kregen we zelfs loon na werken. Een lange bal kon door de keeper zo worden opgeraapt, maar deze besloot hem maar even te laten lopen. Dani, vandaag maar even onderdeel van de Nieuwboer-delegatie, was alert en kon de bal rustig in het doel tikken.

Wat was hier in vredesnaam aan de hand!? Stonden we voor? Hoe was het mogelijk? Dit gevoel hadden we nog nooit eerder gehad. Letterlijk voor het eerst in de historie van ons team stonden we, in een officiële wedstrijd, op voorsprong! En nog terecht ook! We wisten niet wat we meemaakten en werden er zelfs nerveus van: het laatste kwartier van de eerste helft kwamen we niet echt meer onder de Hardinxveldse druk uit en bleven we met het nodige kunst- en vliegwerk overeind.

Maar overeind bleven we. De rust werd gehaald met een 0-1 voorsprong!

Na de rust pakten we de draad gelukkig weer wat meer op. Na 5 minuten had Wisam zelfs de 0-2 al op zijn schoen, maar één-op-één met de keeper wist hij niet te scoren. Tijdens de tweede helft groeide het geloof dat er iets mogelijk was. Er hing iets in de lucht, om het maar even poëtisch te stellen. Het spel gonsde weliswaar nog altijd op en neer, Hardinxveld is alleen geen moment verder gekomen dan wat halve afstandsschoten. 

Ongeveer een kwartier voor tijd was er een magisch moment. De Nieuwboer-delegatie bleek weer een gouden zet van onze coach: Milan schoot de bal keihard tegen de touwen! 0-2! NUL-TWEE! We stonden niet alleen voor, we hadden zelfs een marge! Op de bank groeide het geloof nu tot ongekende hoogte, hoewel we van Desmond nog niet mochten zeggen dat we gingen winnen. Toen de laatste minuten aanbraken mochten we het dan eindelijk gaan geloven: de eerste winst zat eraan te komen! Het laatste fluitsignaal zorgde voor een ongekend gevoel van vreugde - althans, dat zou eigenlijk moeten. Vol ongeloof liepen we van het veld af, alsof we zelf nog niet doorhadden dat we vandaag juist níet verloren hadden. 

We konden het toch niet laten om even een belletje naar het thuisfront te plegen, hoewel John Boekelman direct besloot ons op te hangen. Desalniettemin kregen we hem toch te spreken: het eerste kratje was zelfs van hem! Hartstikke bedankt nog daarvoor naar de club! Ook nog een bedankje naar Leon, die ons trakteerde op een paar pilsjes in de kleedkamer. Dat we vervolgens twintig minuten moesten wachten tot hij eindelijk zijn tenuetje had uitgetrokken voor in de waszak is hem inmiddels vergeven.

Na de wedstrijd gingen we snel naar de club, alwaar Tim veel te lang op de rest heeft moeten wachten. Ongelooflijk was het dat er jongens eerst langs de McDonald's moesten, in plaats van genieten van Arie's beroemde broodje bal. Schande!

De derde helft was kort, maar heel krachtig. Het korte was te danken aan het Spiegeltent Festival, waar een aantal jongens van ons team naartoe gingen. Een heel leuke afsluiting van de beste dag in ons Leerdam Sport-leven: dronken, voldaan, moe, drie punten rijker!

9 oktober 2021: een dag om nooit te vergeten! De eerste winst is binnen, een hoogtepunt in de geschiedenis van ons team. Leerdam Sport 4 bedankt voor de delegatie, John nogmaals bedankt voor het kratje, Hardinxveld 11 bedankt voor de punten en een bedankje aan onszelf voor dit moment. De stijgende lijn, waar al vaak over geschreven is, heeft zich eindelijk uitbetaald. Op naar meer! We staan negende!